@article { author = {بهمئی, محمدعلی}, title = {}, journal = {Legal Research Quarterly}, volume = {16}, number = {62}, pages = {-}, year = {2013}, publisher = {Shahid Beheshti University}, issn = {1024-0772}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {نقش دکترین «گروه شرکت ها» در شناسایی اطراف پنهان قرارداد داوری}, abstract_fa = {داوری به‌عنوان مطلوب­ترین شیوه حل اختلاف در قراردادهای تجاری بین­المللی بر اصل حاکمیت اراده و رضایت استوار است. اما رضایت به داوری همواره به نحو صریح ابراز نمی­گردد. امروزه روابط پیچیده حقوقی و درگیری اشخاص متعدد در یک معامله تجاری بین­المللی داوران را با مسئله تعیین اطراف واقعی قراردادِ داوری روبه‌رو کرده است. هنگامی که دست‌کم یکی از طرفین قراردادِ حاوی شرط داوری را گروه شرکت­ها شکل می­دهد، پرسش این است که آیا آن دسته از اعضای این گروه که قراردادِ یاد شده را امضا نکرده ولی در مراحل مختلف رابطه قراردادی نقش­آفرینی نموده­اند، طرف واقعی اما پنهان قراردادِ داوری به شمار می­آیند و در نتیجه، آثار شرط داوری به آن‌ها گسترش می­یابد؟ دیوان­های داوری و دادگاه­های ملی در شرایط خاصی با استناد به دکترین «گروه شرکت‌ها» به این پرسش پاسخ مثبت داده­اند. به نظر می­رسد ضابطه اصلی در جست‌وجوی اطراف واقعی قراردادِ داوری، انتظارات معقول و منصفانه طرفین است که با تفسیر متعارف قرارداد و شرایط و اوضاع و احوال حاکم بر معامله در پرتو اصل بنیادین «حسن نیت» کشف می­گردد.}, keywords_fa = {}, url = {https://lawresearchmagazine.sbu.ac.ir/article_56855.html}, eprint = {} }