TY - JOUR ID - 56351 TI - نظارت پذیری شورای امنیت در پرتو موازین حقوق بین الملل با تأکید بر دیپلماسی هسته ای جمهوری اسلامی ایران JO - فصلنامه تحقیقات حقوقی JA - JLR LA - fa SN - 1024-0772 AU - افتخار جهرمی, گودرز AU - حاجیانی, علی AD - دانشگاه شهید بهشتی AD - دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 20 IS - 78 SP - 11 EP - 38 KW - شورای امنیت KW - موازین حقوقی KW - موازین فرا حقوقی KW - دیپلماسی KW - دیپلماسی هسته ای DO - N2 - نظارت پذیری یا پاسخگوئی شورای امنیت سازمان ملل متحد ، بعنوان رکن رکین سازمان مذکور در قبال تصمیمات متخذه و وظایف محوله و عملکرد معموله ، از موضوعات مورد مجادله و چالش برانگیز در حقوق بین الملل بخصوص حقوق بین الملل معاصر بویژه در دهه های اخیر است . در این خصوص ، گروهی از اندیشمندان ،  با تمسک به موازین حقوق بین الملل و با ذکر مضرّات قدرت تام ، معتقدند که در یک نظام قانونمند جهانی موسوم به سازمان ملل متحد ، هر رکن و مقامی ولو شورای امنیت بعنوان والاترین مرجع سیاسی جهانی ، بایستی در مقابل عملکردش پاسخگو بوده و نظارتمند باشد . ما به متابعت از پیروان این تفکر و عقیده ، ضمن احصاء موازین حقوق بین الملل ، چگونگی محدود نمودن صلاحیت شورای امنیت و نظارت پذیری نهاد بین المللی مذکور را به استناد موازین موصوف تبیین کرده ، بر همین مبنا ، مشخص ساخته ایم که دولت جمهوری اسلامی ایران با استفاده از ابزار دیپلماسی در موضوع هسته ای ، چگونه توانست تصمیمات و عملکرد شورای امنیت را در خصوص قطعنامه های تحریمی ، به چالش بکشاند . UR - https://lawresearchmagazine.sbu.ac.ir/article_56351.html L1 - https://lawresearchmagazine.sbu.ac.ir/article_56351_287b43db445ad0af97588515f6240057.pdf ER -