استادیار حقوق بین الملل عمومی دانشکده حقوق دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
در عصر فناوری اطلاعات و با توسعه فضای مجازی، حریم خصوصی بیش از هر زمان دیگری در خطر است و در این میان شبکههای اجتماعی از وضعیت ممتازی در باب أخذ، جمعآوری و استفاده از اطلاعات اشخاص در فضای مجازی برخوردارند . این شبکهها با رصد کردن رفتار افراد در شبکه و افزودن این اطلاعات به بانک دادههای خود، مجموعهای از اطلاعات را جمعآوری کرده و از طریق دادهکاوی، پروفایلهای شخصی برای اعضا میسازند که حاوی اطلاعات بسیار زیادی از زندگی خصوصی افراد است و به این ترتیب به حریم خصوصی تعداد بیشتری از مردم جهان وارد میشوند. حساسیت نسبت به نقض حریم خصوصی در فضای دیجیتال در سطح بینالمللی، منطقهای و ملی ایجاد شده، ولی هنوز مقررات کافی برای حفاظت مناسب از حریم خصوصی وجود ندارد. در ایران این فقر قانونی چشمگیرتر است. و نیاز به تصویب مقررات حمایت کننده از حریم خصوصی با توجه به اصول مورد پذیرش بینالمللی حس میشود.