رژیم حقوقی قراردادهای رایانش ابری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی (نویسنده مسئول)

2 کارشناسی ارشد حقوق مالیکت فکری، دانشگاه شهید بهشتی

10.29252/jlr.2022.225289.2074

چکیده

رایانش ابری مدلی برای ارائة خدمات در فناوری اطلاعات است که امکان ذخیره‌سازی یا پردازش اطلاعات در بستر اینترنت یا شبکه‌های خصوصی را فراهم می‌کند. قراردادهایی که میان ارائه‌دهندگان و کاربران خدمات رایانش ابری منعقد می‌شوند، عمدتاً از نوع قراردادهای استاندارد یا الحاقی هستند که کاربر با کلیک روی گزینة «موافقم» در وب‌سایت ارائه‌دهنده، آن را قبول می‌کند. لیکن در مواردی که شرکت‌ها و سازمان‌های بزرگ طرف قرارداد هستند، مفاد قرارداد مورد مذاکره قرار می‌گیرد. در این مقاله، برای ترسیم رژیم حقوقی این قراردادها، بیش از 30 قرارداد خارجی و 14 قرارداد ایرانی مورد بررسی قرارگرفته و شروط متداول در قراردادهای استاندارد رایانش ابری بر اساس موضوع به سه دستة شروط مربوط به داده‌ها، شروط مربوط به مسئولیت و سایر شروط تقسیم‌بندی شده‌اند. سپس اعتبار آنها در نظام حقوقی ایران و در مواردی در اتحادیة اروپا و ایالات متحدة آمریکا تبیین شده است. مطالعه نشان می‌دهد که قالب این قراردادها در نظام‌های حقوقی مختلف نسبتاً یکسان بوده، ولی مبانی توجیهی متفاوتی نسبت به توصیف و اعتبار قراردادهای رایانش وجود دارد. قراردادهای متداول در ایران نیز شباهت‌های زیادی با قراردادهای خارجی دارند و این نوع قراردادها را می‌توان در زمرة قراردادهای آزاد قلمداد کرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The Legal Regime of Cloud Computing Contracts

نویسندگان [English]

  • Bagher Ansari 1
  • Mohammad Mahdi Kateb Damghani 2
1 Associate Professor of Law, Shahid Beheshti University
2 (Master of law, Shahid Beheshti University
چکیده [English]

Cloud computing represents a delivery model for information technology (IT) services, allowing users to access and store information, and utilize software functionality, on remote servers owned or operated by third parties typically over the internet or private networks. A considerable number of contracts are the Terms of Use that are available on the provider’s website for review by the customers and are offered on a standard-form take it or leave it basis with little or no scope for negotiation. However, In the case of large commercial or government cloud contracts, such Terms of Use will sometimes be negotiated. In this study, more than 30 foreign Terms of Use and 14 Iranian Terms of Use have been surveyed and common terms in cloud contracts have been divided into three categories, based on their subject: data handling; liabilities and responsibilities; and other terms. Then, the ubiquity and validity of each term have been explored in the legal system of Iran and in some cases from the perspective of the European Union and the US legal system. Our results demonstrated that the form of these contracts is somewhat the same in different legal systems. However, they have different approaches to cloud contracts in terms of description and validity. Furthermore, there are certain similarities between the Iranian and foreign Terms of Use and these contracts could be construed as free contracts.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Information Technology
  • Cloud Computing Services
  • Artificial Intelligence
  • User
  • Internet