مکانیزم های استفاده، انتقال و توسعه تکنولوژی در صنعت بالادستی نفت و گاز

 انتقال تکنولوژی در صنعت نفت و گاز باید لزوما منجر به فرآیندی شود که توانایی کشورهای در حال توسعه را درکنترل و نظارت بر فعالیتهای صنعت نفت درخصوص جذب و اتخاذ مناسبترین روشهای اکتشاف و توسعه افزایش داده و همچنین منجر به تقویت ظرفیت داخلی جهت انجام مستقل عملیات بالادستی شود. اما هدف از انعقاد قراردادهای نفتی، تامین ریسک سرمایه گذاری و اکتساب تخصص فنی و مدیریتی برای اکتشاف و توسعه میادین و تضمین بازیافت سود نهایی و منافع حداکثری است، لذا انتقال تکنولوژی عنصر اصلی قراردادهای مذکور تلقی نمی شود. راهکاری که در راستای همگرایی صنایع بالادستی با مقوله تکنولوژی پیشنهاد می شود همانا تفکیک قراردادهای تکنولوژی محور در صنعت نفت و گاز است. لذا شایسته است، سه مرحله متفاوت را برای چنین قراردادهایی برشمریم که عبارتند از مراحل استفاده، انتقال و توسعه تکنولوژی. سپس با عنایت به طبع پروژه و نیاز کشور به انعقاد قراردادهای جداگانه اقدام نماییم. در فرضی که مسئله تکنولوژی به صورت پیوست قراردادهای نفتی نیز قرار می گیرد، به نظر می رسد باید با توجه به طبع پروژه، برخوردی مقتضی با پیوستهای استفاده، انتقال و توسعه تکنولوژی داشت.