رویکرد حقوق ایران و فرانسه به انفرادی یا مشارکتی بودن تصدی‌گری سردفتری اسناد رسمی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 رئیس اداره بازرسی ، ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات ثبت اسنادو املاک استان تهران

2 دانشکده علوم انسانی و حقوق دانشگاه کاشان

10.48308/jlr.2024.234423.2807

چکیده

از فلسفه‌های وجودی دفاتر اسناد رسمی، ایجاد امنیت حقوقی در موضوع ثبت سند است. این دفاتر به صورت انفرادی اداره می‌شوند درحالی‌که اجرای انفرادی سردفتری، چالش‌های خاص خود را دارد. از مهم‌ترین چالش‌ها، نبود همکارانی با صلاحیت یکسان در درون مجموعه است که امر جایگزینیِ آسان، تقسیم کار و تخصصی کردن امور را غیرممکن می‌سازد و چه بسا، سر حرفه‌ای در مواردی افشا می‌شود. علاوه بر آن‌که، مسئولیت مدنی سردفتر بدون پشتوانه است و با فوت یا بازنشستگی وی نیز دفترخانه تعطیل می‌گردد. در این شرایط، تحقق امنیت حقوقی جامعه در امر حاکمیتی ثبت سند محل گفت‌وگوست. در شرایطی که اصل امنیت حقوقی رکن اساسی «دولت حقوقی» یعنی دولت محصور در چارچوب-های حقوقی است، ضرورت ارائه راهکار در حقوق ملی اجتناب‌ناپذیر می‌نماید؛ می‌توان با بهره‌گیری از ره‌آورد حقوق شرکت‌ها و آورده‌های حقوق فرانسه چاره اندیشی کرد. اجرای مشارکتی و اجتماع چند سردفتر در یک مجموعه، امکان مشورت با همکارانی را فراهم می‌کند که همگی به نام و برای شرکت فعالیت می‌کنند تا وحدت در عین کثرت محقق و امکان تقسیم کار، تخصص‌گرایی و کاهش مصادیق افشای سر حرفه‌ای فراهم ‌شود. با اضافه شدن مسئولیت مدنی شرکت و شرکا به مسئولیت شخصی شریک، احتمال جبران زیان مشتری افزایش ‌می‌یابد. ارائه اطلاعات صحیح، ایجاد شفافیت و اعتماد مشروع، به‌عنوان مولفه‌های اصلی امنیت حقوقی از مزایای این وضعیت است. پیش‌گیری از تعطیلی یا تصفیه دفترخانه و استمرار ثبت سند با وجود تصفیه، موجب ثبات روابط حقوقی و در نتیجه استمرار امنیت حقوقی می‌شود تا بیم‌های اجرای انفرادی با امیدهای اجرای مشارکتی جایگزین گردد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The approaches of iranian and french law on individual or collective execution of notarial offices

نویسندگان [English]

  • Amin Hosseini 1
  • Seyed Abbas Seyedi Arani 2
1 Deputy of Inspection, Performance Evaluation and Response to Complaints of Tehran Real Estate Documents Registration
2 University of Kashan
چکیده [English]

One of reasons and philosophies of existence of organization, structure and function of notary offices is to create legal security in matter of document registration. These offices are managed individually, while individual implementation of notary office has its own challenges. One of most important challenges is lack of colleagues with same qualifications within group, which makes it impossible to easily replace, divide work, and specialize matters, and perhaps, professional head will be exposed in some cases. In addition to that, civil liability of notary is unsupported and upon his death or retirement, office is also closed. In this situation, realizing legal security of society in governance matter of document registration is place of discussion. According to authors, collaborative implementation of a notary and community of several notaries in a collection provides possibility of consulting with colleagues who all work in name and for company, in this way, unity despite plurality of researchers and possibility of dividing work, expertise Orientation and reduction of cases of professional disclosure are provided. Also, by adding civil liability of company and partners to personal liability of partner, probability of compensation for client's loss increases. Providing correct information, creating transparency and legitimate trust, as main components of legal security, are results and benefits of this legal institution. Preventing closure or liquidation of office and continuation of document registration despite liquidation, will stabilize legal relations and, as a result, continuation of legal security, so that fears of individual implementation are replaced by hopes of collaborative implementation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Individual implementation
  • Collaborative implementation
  • Security
  • Document registration
  • notarial offices

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 05 آذر 1403
  • تاریخ دریافت: 23 آبان 1403
  • تاریخ بازنگری: 07 دی 1403
  • تاریخ پذیرش: 05 آذر 1403