در این مقاله سعی شده است به این سؤال مهم پاسخ داده شود که اگر در ظهر اسناد تجارتی امضایی وجود داشته باشد و هیچ دلیلی نباشد که به کمک آن بتوان معلوم کرد که امضا متعلق است به ظهرنویس یا ضامن، چه باید کرد. در این مورد بین حقوقدانان اختلاف نظر دیده می شود. نظریات آنان را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و بر اساس قانون تجارت ایران و قوانین یکنواخت مصوب سال های 1930 و 1931 ژنو راجع به برات و سفته و چک ثابت کرده ایم که باید بپذیریم که امضا کننده تحت عنوان ظهرنویس در سند مداخله کرده است.
عنوان مقاله [English]
The third party's signature appears in any commercial document as a guarantee or endorsement
)