یکی از مسائلی که در فقه در کتاب وقف از آن بحث می شود، این مسئله است که آیا نیت قربت و قصد تقرب در وقف معتبر است به این نحو که بر سبیل منع خلویا از شرایط صحت وقف و یا از اجزاء و مقدمات آن باشد، یا اینکه یه هیچ نحوی اعتبار ندارد و مجرد تحبیس عین و تسبیل ثمره، بدون قصد قربت در وجود و صحت و نفوذ آن کافی است و حتی اگر به قصد ریا و دواعی غیر قربی واقع شود، صحیح و نافذ است؟
در اینجا پس از ذکر دو مقدمه به طور فشرده و مختصر مسئله را از نظر اقوال یا وجوهی که در آن محتمل است، با ادله هر نظر مطرح می نماییم؛ انشالله تعالی.
عنوان مقاله [English]
The validity of the intention of kinship in the endowment
)