پیش از وضع قانون افراز و فروش املاک مشاع مصوب آذرماه 1357، برای تقسیم و افراز ترکه متوفی در صورت تعدد ورثه، هریک از آنها می توانست از دادگاه درخواست افراز سهم خودر را از سهام وراث بنماید (ماده 300 قانون امور حسبی) و اگر همه وراث و کسانی که در ترکه شرکت داشتند حاضر و رشید می بودند می توانستند ترکه را به هر نحوی که می خواستند بین خود تقسیم کنند. (قسمت اول ماده 313 قانون امور حسبی) اما اگر بعضی از ورثه محجور و یا غایب مفقودالاثر بودند قانون گذار برای جلوگیری از اینکه سایر ورثه نماینده محجور را اغفال کنند یا به ضرر محجور با او تبانی کنند در قسمت اخیر ماده 313 چنین مقرر داشته: «لیکن اگر ما بین آنها محجور یا غایب باشد تقسیم ترکه به توسط نمایندگان انها در دادگاه می آید»
)