در مفهوم مدرن و امروزین سیاست جنایی رویکرد مشارکتی نهفته است؛ زیرا بی گمان امروز دیگر حتی تصور یک نظام سیاست جنایی بدون مشارکت جامعه، ممکن به نظر نمی رسد. وانگهی روشن است که سیاست جنایی گستره وسیعی از تدابیر را در بر می گیرد که چیدمان منطقی این تدابیر ما را به اهداف آن رهنمون می سازد. در این میان تدابیر پیشگیرانه مشارکتی به مثابه یکی از ابزارهای عمده تحقق سیاست جنایی مشارکتی مطرح است. مقاله کنونی نیز می کوشد که ضمن باز تعریف سیاست جنایی نقش تدابیر پیشگیرانه را در قالب های کنشی و واکنشی آن از نظر تا عمل به ویژه چگونگی رهیابی این مفاهیم از دکترین و آموزه های دانشگاهی به لوایح قضایی تقدیمی به مجلس که در کمیسیون ها مراحل تصویب آن را سپری می کند. مورد بررسی و کنکاش قرار دهد که این تدابیر پیشگیرانه با تصویب نهایی قانون گذار جنبه عینی به خود خواهند گرفت.
)