حقوق رقابت در تعامل با قراردادهای لیسانس فناوری، گاه با رویه های محدود کننده ای مواجه می شود که بر خلاف تحدیدات معتبر و نامشروع وضعیت رقابتی مشخصی ندارد این تحدیدات از سویی مظنون به داشتن آثار ضد رقابتی هستند و از سوی دیگر واجد پیامدهای مطلوبی برای بازارهای تجاری می باشند. همین امر نشان دهنده دشواری تحلیل رقابتی این گونه از ترکیبات نحدود کننده است. این پژوهش می کوشد تا با بهره گیری از تجارب نظام های حقوقی پیشرو به ویژه آمریکا و اتحادیه اروپا و برخی کشورهای آسیایی، ضمن تبیین مفهوم این تحدیدات ، شناخت مصادیق و بازشناسی آنها از تحدیدات نامشروع،شیوه های مواجهه با آنها را تحلیل کرده و در نهایت ضمن انعکاس کاستی ها و ابهامات قانونی و نقد سیاست های تقنینی ایران پیشنهادات لازم جهت بهره برداری نهادهای قانون گذاری، شورای رقابت و محاکم قضایی ایران ارائه نماید.
)