بازنگری قانون اساسی فرایندی در چارچوب مشخص است که به تغییر، الحاق و حذف قواعد مندرج در قانون اساسی منجر می شود. تفوق قانون اساسی نسبت به سایر هنجارهای حقوقی ایجاب می نماید که حدود این چارچوب در قانون اساسی تعیین گردد. اصل 177 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران درباره بازنگری قانون اساسی است که در این مقاله با تأکید بر مذاکرات شورای بازنگری قانون اساسی بررسی شده است. ابتکار بازنگری با مقام رهبری است که پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام طی حکمی خطاب به رئیس جمهور موارد اصلاح یا تتمیم قانون اساسی را پیشنهاد می کند. متن نهایی بازنگری توسط شورای بازنگری قانون اساسی تدوین و پس از تأیید و امضای رهبری برای تصویب نهایی به همه پرسی واگذار می شود. محدودیت های موضوعی و اوضاع و احوال برای قوه بازنگری در قانون اساسی تعیین شده اند.
تقی زاده, جواد و فدایی جویباری, معصومه . (1392). بررسی اصل 177 قانون اساسی با تأکید بر مذاکراتشورای بازنگری قانون اساسی. فصلنامه تحقیقات حقوقی, 16(63), 187-212.
MLA
تقی زاده, جواد , و فدایی جویباری, معصومه . "بررسی اصل 177 قانون اساسی با تأکید بر مذاکراتشورای بازنگری قانون اساسی", فصلنامه تحقیقات حقوقی, 16, 63, 1392, 187-212.
HARVARD
تقی زاده, جواد, فدایی جویباری, معصومه. (1392). 'بررسی اصل 177 قانون اساسی با تأکید بر مذاکراتشورای بازنگری قانون اساسی', فصلنامه تحقیقات حقوقی, 16(63), pp. 187-212.
CHICAGO
جواد تقی زاده و معصومه فدایی جویباری, "بررسی اصل 177 قانون اساسی با تأکید بر مذاکراتشورای بازنگری قانون اساسی," فصلنامه تحقیقات حقوقی, 16 63 (1392): 187-212,
VANCOUVER
تقی زاده, جواد, فدایی جویباری, معصومه. بررسی اصل 177 قانون اساسی با تأکید بر مذاکراتشورای بازنگری قانون اساسی. فصلنامه تحقیقات حقوقی, 1392; 16(63): 187-212.
)