روابط پیچیده اقتصادی در دنیای امروز موجب حضور دولت و یا اشخاص عمومی تحت تملک یا کنترل آن در قراردادهای تجاری بین‌‌‌المللی شده است. انتخاب داوری به‌عنوان شیوه حل اختلاف در اکثر این قراردادها متداول است. اغلب این شخص عمومی دولتی است که به‌طور مستقیم قرارداد حاوی شرط داوری را امضا می‌‌‌کند. با این حال، مداخله و مشارکت فعال دولت در مراحل مختلف مذاکره، انعقاد، اجرا و یا خاتمه قرارداد یاد شده این پرسش را به ذهن متبادر می‌‌‌سازد که ایا می‌‌‌توان دولت را به‌عنوان طرف پنهان قرارداد داوری شناسایی کرد. این موضوع در فرضی که دولت قرارداد حاوی شرط داوری را امضا می‌‌‌کند و شخص عمومی در مراحل مختلف حیات قرارداد فعالانه نقش‌‌‌افرینی می‌‌‌نماید، در مورد شخص عمومی غیرامضاکننده قرارداد یاد شده قابل طرح است. به‌نظر می‌‌‌رسد شناسایی دولت یا شخص عمومی غیرامضاکننده به‌عنوان طرف واقعی اما پنهان قرارداد داوری تابع تفسیر و احراز اراده مشترک و متقابل اطراف رابطه حقوقی و کشف انتظارات معقول و منصفانه آن‌ها در پرتوی اصل «حسن نیت» می‌‌‌باشد.
)