تعهدات و مسئولیت های متصدی حمل و نقل دریایی در کنوانسیون روتردام؛ مطالعه تطبیقی با قانون دریایی ایران، کنوانسیون های بروکسل و هامبورگ

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

کنوانسیون ملل متحد در مورد قراردادهای حمل » ، مجمع عمومی ملل متحد در دسامبر 2008را تصویب کرد. کنوانسیون مزبور که به « بین المللی کالاها به صورت کلی یا جزئی از طریق دریامعروف شد در 23 سپتامبر 2009 (اول مهر 1388 ) منتشر گردید. در صورت « مقررات روتردام »فراگیر شدن ای ن کنوانسیون مسئولیت های متصدیان حمل افزایش و فهرست طولانیمصونیت های آن ها کاهش خواهد یافت. همچنین تعهد متصدیان حمل و نقل در کاربستمراقبت های لازم برای قابلیت دریانوردی کشتی به تمام طول سفر گسترش یافته و دیگر به قبلاز حرکت کشتی یا شروع سفر (طبق مقررات لاهه) محدود نخواهد ماند. همچنین با ابداع ایده یعامل حمل دریایی در این کنوانسیون، تعداد اشخاصی که این احکام بر آن ها اعمال خواهد شدافزایش یافته و آن ها نیز تابع تعهدات و مسئولیت های متصدی حمل و نقل خواهند بود . سقفمحدودیت مسئولیت متصدی حمل و نقل نیز به ازای هر بسته یا هر کیلو افزایش خواهد یافت.کنوانسیون روتردام برخلاف کنوانسیون های پیشینِ یک طرفه، به نفع فرستنده یا متصدیحمل و نقل عمل ننموده است. پیوستن به این کنوانسیون یک بازی برد - برد را، هم برایکشورهای متصدی حمل و هم برای کشورهای فرستنده از قبیل کشور ما به ارمغان می آورد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

In December 2008, the United Nations adopted the Convention

چکیده [English]

In December 2008, the United Nations adopted the Convention on Contractsfor the International Carriage of Goods Wholly or Partly by Sea, known asthe “Rotterdam Rules”. If this Convention becomes universally accepted, thecarrier’s liability will increase, their immunity on the basis of the nauticalfault exception (neglect or fault in the navigation, or management of theship) will be eliminated, and their due diligence obligations will not berestricted to the period before and at the beginning of the voyage, but willalso be an obligation throughout the whole of voyage. Also, by introducingthe idea of a “maritime performing party” in the Convention, the number ofpeople on whom these obligations and liabilities would be imposed will beincreased. In sum, by analysis of the Convention and, in particular ChapterIV which is the main subject of this research, we can conclude and proposeto our domestic legislators that there is a level of balance between theliabilities of the carriers and those of the shippers: Contrary to the previousconventions, the Rotterdam Rules are not merely in favor of the shipper orthe carrier but, in fact, accepting this convention will provide a win-winoutcome for all countries.Keywords:Rotterdam Convention, Liabilities of the carrier, Maritime Act of Iran,Hague Rules, Homburg Convention.