چکیدهضمانت‌نامه مستقل از جمله ابزارهای تضمینی در مبادلات بین‌المللی و داخلی است. اگرچه کارکرد این ابزار همچون ضمان تبعی، تضمین تعهد پایه است، اما به جهت استقلال ضمانت‌نامه بانکی از روابط پایه، از آن متمایز می‌باشد. یکی از آثار استقلال ضمانت‌نامه بانکی، پرداخت مبلغ ضمانت‌نامه بدون استناد و توجه به قرارداد پایه است. به این ترتیب، مبلغ، بیانگر میزان و حدود تعهد بانک به‌عنوان متعهد سند و ضمانت‌خواه به‌عنوان شخصی که ضمانت‌نامه به تقاضای او صادر می‌گردد، است. به همین ترتیب، حفظ استقلال موضوع تعهد ضامن از متعهد اصلی قرارداد پایه تنها با تعیین دقیق موضوع امکان‌پذیر است، زیرا عدم شفافیت و وجود ابهام در موضوع، ضامن را ناگزیر از رجوع به قرارداد پایه می‌سازد که سبب مخدوش شدن اصل استقلال می‌گردد. با توجه به اهمیت مبلغ در شناخت گستره تعهد ضامن بدون رجوع به روابط پایه، شیوه‌های تعیین این عنصر به‌عنوان موضوع اصلی قرارداد، جهت حفظ کارکرد و ویژگی مستقل ضمانت‌نامه دارای اهمیت می‌باشد. نظر به آثار مهم مبلغ در قرارداد ضمانت‌نامه، مطالعه نحوه تعیین، تغییر و آثار این عنصر و همچنین ارز پرداخت ضروری می‌نماید. این مطالعه نشان می‌دهد معین بودن مبلغ ضمانت‌نامه در حفظ استقلال این سند دارای کارکرد اساسی است. با وجود این، امکان کاهش یا افزایش این مبلغ تحت شرایطی وجود دارد و در صورتی‌که امکان پرداخت مبلغ ضمانت‌نامه به ارز مقرر در سند وجود نداشته باشد، می‌توان از ارزهای دیگر به منظور پرداخت استفاده نمود.
)