پیرو مقاله قبلی در خصوص تبیین مبانی فکری پیشگیری وضعی از جرم، قصد بر این است تا در مقاله حاضر به بررسی و تحلیل انتقادات وارده بپردازیم و نقاط ضعف و قوت این نگاه جدید به جرم و پیشگیری از آن را در سیاست جنایی برشماریم. ایرادات وارده تحت دو عنوان کلی دسته بندی شده اند که عبارتند از ایراد فرصت مدار بودن جرایم موضوع این رهیافت و مساله جابجایی جرم. به عنوان نتیجه بحث مطرح خواهیم نمود که (چنانکه در مقاله قبل نیز گفته شد) هر چند پیشگیری از جرم نیاز به یک دیدگاه چند بعدی یا ترکیبی به جرم و نحوه ارتکاب آن دارد اما به نظر می رسد در هر حال پیشگیری وضعی، از توانایی و استعداد قویی در پیشگیری از جرایم نسبت به اموال و حتی برخی جرایم نسبت به اشخاص برخوردار باشد. در ادبیات جرم شناسی، این جرایم معروف به جرایم خوشنت آمیز یا ناشی از کینه و تنفر هستند که عموماً در شکل علنی و خیابانی آن اتفاق می افتد و در نتیجه ترس و دلهره زیادی را در بین مردم ایجاد کرده و خسارات مادی و معنوی معتنابهی برای آنها ببار می آورند.
)