حقوق بشر که ریشه در کرامت و ارزش والای انسانی دارد،در جریان روابط نامطلوب فردی، اجتماعی و سیاسی همواره در معرض فشارها و محدودیتهای غیر منصفانه قرار گرفته و وجدان بشری را ازرده است. هرچند که مقابله با ظلم و ستم را میتوان از جمله استعدادهای طبیعی بشر قلمداد نمود اما حس انساندوستی در گذشته بیشتر جنبه فردی داشته و صرفا پیامبران با تعالیم دینی و رادمردان با فداکاریهای خود در این راه گام برداشته اند.پس از گذر از مجاری سخت و تاریک تاریخ و راهبری مبارزات فردی به سوی انقلابات اجتمااعیو نهایتا رشد و توسعه انسان گرایی، هم اینک افراد بشر با عنایت به تبار مشترک خود و این که جامعه بشری خانواده واحدی است حتی از دورترین نقاط جهان نسبت به یکدیگر ابراز همدلی و همنوایی میکنند.
)