در فرهنگ اصطلاحات،کلمه سیر به صورت جمع سیره از ریشه "سیر" یعنی حرکت و اصطلاحا به معنای رفتار و کردار و خلق و خوی آمده است و به همین معنی یکی از فصول گلستان سعدی در سیرت پادشاهان را به خود اختصاص داده است. اینجا "سیرت" مقابل صورت است و به گفته همو: صورت زیبای ظاهر هیچ نیست / ای برادر سیرت زیبا بیار. در مسیر زمان این کلمه تطور یافت، خصوصا در اصطلاح وقایع نگاران و فقیهان اسلامی ظاهرا از قرن دوم هجری به بعد دو معنای اصطلاحی دیگری را به خود اختصاص داد، یکی مفهوم خاص و دیگری که بی ارتباط با معنای اول نیست و به دنبال آن آمده است. مفهوم عمومی تر آن است که شکل حقوقی یافته و پایه و اساس حقوق بین الملل اسلامی را پی ریزی کرده است.
عنوان مقاله [English]
The development and evolution of the science of "Siar" (Islamic international law)