در فرهنگ اصطلاحات،کلمه سیر به صورت جمع سیره از ریشه "سیر" یعنی حرکت و اصطلاحا به معنای رفتارو کردار و خلق و خوی آمده است و به همین معنی یکی از فصول گلستان سعدی در سیرت پادشاهان را به خود اختصاص داده است اینجا "سیرت" مقابل صورت است . در مسیر زمان این کلمه تطور یافت، خصوصا در اصطلاح وقایع نگاران و فقیهای اسلامی ظاهرا از قرن دوم هجری به بعد دو معنای اصطلاحی دیگری را به خود اختصاص داد، یکی مفهوم خاص و دیگری که بی ارتبط با معنای اول نیست و به دنبال آن آمده است مفهوم عمومی تر آن است که شکل حقوقی یافته و پایه و اساس حقوق بین الملل اسلامی را پی ریزی کرده است
)