جذب قواعد بین المللی در حقوق داخلی یکی از مسائل مهمی است که توجه علمای حقوق بین الملل را قویا به خود جلب نموده است.در چند دهه قبل، و حتی تا چند سال اخیر، این مساله در دروس دانشگاهی و پژوهشی مورد بررسی تفصیلی قرار نمی گرفت. ولی در حال حاضر به جهت ارتباط متقابل متعدد و پیچیده آن با سایر موضوعات حقوق بین الملل،موشعو و بحثی محوری تلقی می گردد اروپا نمونه خوبی برای آن است. با داشتن سنن حقوقی دیرین و توسعه یافته و مجموعه ای انبوه از قواعد داخلی، دولتهای اروپایی امروز بیش از پیش در معرض هجوم قواعد خارجی قرار دارند:خواه قواعد حقوق بین الملل، خواه اروپایی که بعضی از آنها منشعب از حقوق جامعه اروپا می باشند. وقایع و عملکردها با گامهای بلند قواعد حقوقی را پشت سر گذاشته و از آنها سبقت می گیرند. رابطه متقابل بین حقوق بین الملل و حقوق داخلی چنان توسعه و شتابی یافته است که علم حقوق ابعاد آن را کاملا درک نکرده و لذا قالبهای حقوقی نتوانسته اند همپای آن رشد یافته و تحول یابد. حقوق داخلی، حقوق اروپایی و حقوق بین الملل به هم آمیخته، مخلوط و متصل شده همدیگر را تکمیل و تقویت می کنند، با یکدیگر به رقابت می پردازد و یا یکدیگر را خنثی می کنند.
)