راه حل حقوق فرانسه در مقابله با شروط تحمیلی در قراردادها

نویسندگان

1 دانشگاه استراسبورگ

2 دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

از دورانی که قرارداد به عنوان "دریایی روشن" مطرح می گردید دیری نگذشته است، زمانی که برابری و عدالت به شکل طبیعی آن مطرح شد. زمانی که حقوق و اقتصاد در ترکیبی هماهنگ و در فضایی روشن درهم آمیختند و زمانی که این مجموعه در جهت منافع جمعی و فردی نتایج متعدد، ثروت و پیشرفت را به ارمغان می آورد. با توجه به کامل نبودن طبیعت انسانی، قانونگذار با استمداد از دوراندیشی خود حدودی را ترسیم نموده و برای پاسداری از این حدود نهادهای متعددی را تاسیس نموده بود، بدین ترتیب رضای قراردادی می بایست خالی از اکراه و اشتباه و تدلیس محقق می گردید. طرف ضعیف تر در قرارداد، اعم از این که صغیر باشد و یا محجور، می بایست در مقابل تمایلات افراطی حمایت می گردید. اندیشه حفظ کیفیت نیز در لابلای مباحث بیان شده بود؛ برای مثال می توان به مبحث ضمانت عیوب مخفی اشاره نمود. به دنبال آن نظریه سوء استفاده از حق ظاهر شد؛ اختلال ضعیف ایجاد شده از ناحیه نظریه مزبور در مبحث قراردادها بدون مقاومت و درگیری نبود؛ با این وجود ، به طور کلی آنچه که قراردادی و مبتنی بر رضای طرفین بود عادلانه به حساب می آمد؛ ماده 1134 قانون مدنی فرانسه به شکلی آمرانه اصل مشهور مندرج در بند 1 خود را بدین شکل مطرح می نمود:"معاهداتی که به شکل قانونی منعقد شده اند نسبت به طرفین آن لازم الاجرا خوهند بود. با این حساب به نظر می رسید هرچه لازم بوده گفته شده است.

عنوان مقاله [English]

The solution of French law in confrontation with imposed conditions in contracts