در قراردادهای تجاری بین المللی ابزارها و لوازمی برای کشف مقصود مشترک طرفین وجود دارد این ابزارها و لوازم به عنوان "منابع تفسیر قرارداد" شناخته می شوند. یکی از مباحث مهم و کلیدی در فرایند تفسیر قراردادهای بین المللی فرض "حدوث تعارض" در ابزارها و لوازمی است که مرجع حل اختلاف اعم از دادگاه یا داور با تمسک به آن ها در مقام کشف قصد واقعی یا نوعی متعاقدین بر می آید. این مقاله ضمن بررسی موارد و مصادیق مهم تعارض در منابع تفسیر قراردادهای بین المللی، شیوه ها و طرق حل تعارض در این قراردادها را در پرتو کنواسیون ها و اسناد بین المللی تبیین می نماید . در این نوشتار دو هدف عمده و درهم تنیده را دنبال می کنیم . هدف اولیه این است که قراردادهای بین المللی مانند سایر قراردادها مخلوق و زاییده "اراده مشترک" طرفین آن است، بنابراین در فرض حدوث تعارض در منابع تفسیر قرارداد، تمامی نگاه ها را باید به این نکته معطوف نمود که کدام منبع یا ابزار از انعکاس بیشتری در ذهن متعاقدین برخوردار است؟ به عبارت دیگر کدام یک از منابع تفسیر قرارداد دلالت بیشتری برقصد طرفین دارد؟ هدف دوم توجه به وصف "بین المللی" این قراردادها است. در واقع هرچند ممیزه بین المللی بودن برای این قرادادها از اوصاف عرضی و نه ذاتی محسوب می گردد، اما همین وصف به قدری از اهمیت برخوردار است که دیگر نمی توان شیوه های حل تعارض در قراردادهای داخلی را در مورد قراردادهای بین المللی هم به کار برد به این ترتیب سرعت، دقت،امنیت و اعتماد در نظام حقوق تجارت بین الملل اقتضا دارد مساله تعارض در قراردادهای بین المللی از طریق سازو کارهای جدید و با توسل به کنوانسیون ها و مقررات یکنواخت حل و فصل گردد.
)