این مقاله، تغییر کارکرد و نقش زندان را در راستای تحولاتی که در سه دهه اخیر در سیاست جنایی برخی کشورها رخ داده است، مورد بررسی قرار می دهد. در این دوران، در نتیجه برخی تحولات سیاسی، اقتصادی و ...، با اعلام شکست سیاست اصلاح و درمان، فلسفه غالب و حاکم ضمانت اجراهای کیفری، از اصلاح و بازپروری به یکی از کارکردهای سنتی مجازات، یعنی ناتوان سازی رجعت می کند. در این راستا، در کارکرد کیفر سالب آزادی نیز تغییر مهمی پدید می آید. زندان که در اندیشه اصلاح و بازپروری «درمانگاه مجرمین» و محل اجرای برنامه های بازپروری بود، در راستای شکل گیری و توسعه اهداف مدیریتی جرم، تبدیل به «زباله دان اجتماعی»، یا محلی برای انباشت توده های مجرمین پر ریسک می شود که ضایعات جوامع انسانی و تفاله های به جا مانده از تحولات اجتماعی محسوب می شوند.
)