واژه های مصرف (consommation)، مصرف کننده (consommatere) از دادانش اقتصاد آمده اند و امروزه از اصطلاحات زبان حقوقی به شمار می آیند. برای تعیین قلمرو اجرایی متونی که صرفاً به نفع مصرف کنندگان تدوین یافته اند و نیز برای درک فلسفه حقوق مصرف، این واژه ها باید تعریف شوند. در قوانین فرانسه هیچ تعریفی نمی شود. اما رویه قضایی و دکترین تعاریفی را ارائه داده اند، هرچند که هیچ کدام دارای موضع یکسانی نیستند. از این رو مفهوم مصرف کننده در هاله ای از ابهام محصور گشته است. از اقتصاددانان بپرسیم. آن ها بر این باورند که مصرف آخرین مرحله فرآیند اقتصادی است و از تولید و توزیع که در مراحل پیش از آن قرار گرفته و حکایت از جمع آوری، تبدیل و تقسیم ثروت دارد تمیز می یابد. با الهام گرفتن از این تعریف، حقوقدانان باید آن را با زمینه کاری خود هماهنگ سازند. از همین جا مشکلات شروع می شوند. برای روشن ساختن مفهوم مصرف کننده، شایسته است که نخست، هسته سفت یعنی مصرف کننده به معنای محدود تعریف شود. آن گاه می توان مطرح ساخت آیا گرداگرد این هسته گسترش مفهوم صرف کننده امکان پذیر است.
)