کلیسا به عنوان جامعه مؤمنان مسیح، در ابتدای پیدایش، تابع قوانین روم و خود فاقد قوانین خاص و سیستم قضایی ویژه بود. از قرون وسطی به بعد، رفته رفته کلیسا دارای هویت سیاسی و حقوقی مستقلی شد، پاپ ها قدرت تشزیع یافتند و کلیسا در امر قضاوت دخالت کرد و مجموعه هایی از قوانین شرعی (canon law) به رشته نگارش درآمد که محدوده آن ها از امور درونی کلیسا به حوزه اجتماعی گسترش یافت. از جمله می توان مجموعه قوانین شرعی سال 1983 را نام برد که توسط شورای واتیکان روم وضع و براساس آن حق تنبیه و مجازات اعضای بزهکار جوامع کاتولیک مؤمن از حقوق فطری کلیسای روم شمرده شده؛ کلیسا صاحب نظام حقوق جزایی اسقفها دارای سمت های قضایی و حق اجراء و تحمیل مجازات شناخته شده اند. این مجموعه قوانین مشتمل است بر قواعد جزای عمومی و جزای اختصاصی، نحوه رسیدگی به جرائه و مجازات های برخی بزه های اجتماعی و نحوه تحمل مجازات مجرمین.
)