در مسئولیت مدنی تقصیر مبانی اصلی مسئولیت است اما، مسئولیت محض یا مسئولیت بدون تقصیر نیز به عنوان مبنای مسئولیت در برخی از زمینه ها پذیرفته شده است. در حال حاضر در برخی از نظام های حقوقی، مسئولیت بدون تقصیر در مواردی مانند مسئولیت ناشی از تولید، مسئولیت ناشی از حوادث جاده ای، مسئولیت کارفرمایان پذیرفته شده است و گرایش های زیآدی برای پذیرش مسئولیت محض در مواردی مانند مسئولیت پزشکان ، انجام فعالیت های خطرآفرین، تولید کالاهای خطرناک، انتقال بیماری های مرگبار و ... وجود دارد. توسعه ی روزافزون مسئولیت محض با اتکا به اندیشه هایی چون حفظ نظم عمومی و مصالح اجتماعی،هم چنین، رعایت انصاف و عدالت صورت می گیرد. نظریه ی مسئولیت محض می تواند از افزایش حوادث اجتماعی زیان بار جلوگیری کند و با توزیع زیان در بین اعضای جامعه امکان جبران زیان های ناشی از صدمات بدنی و فوت را به طور مناسب فراهم کند. بنابراین، به نظر می رسد که مسئولیت بدون تقصیر، ئر مسئولیت مدنی نسبت به صدمات بدنی و فوت مفیدتر از مسئولیت مبتنی بر تقصیر است.
)