موضوع بحث ما رژیم قانون حاکم در دیوان داوری دعاوی ایران- ایالات متحده است که در دعاوی ناشی از حقوق خصوصی بین شرکتهای خارجی و موسسات دولتی اعمال شده است، با این نیت مشخص که ببینیم چه تحولی را در روند داوری بین المللی تقویت یا ایجاد کرده است. نخست نگاهی سریع و اجمالی به مساله حضور و فعالیت اشخاص خصوصی و شرکتهای تجاری در حوزه حقوق بین الملل می افکنیم و دو مساله حقوقی مهمی را که به دنبال این حضور و به طور خاص در حوزه حل و فصل اختلافات ناشی از قراردادهای منعقده بین شرکتهای خارجی و دولتها مطرح شده است فهرست وارشناسایی می کنیم: مساله مرجع صالح و مساله قانون حاکم (قسمت اول) آن گاه با توضیح رژیم قانون حاکم که در بیانیه های الجزایر برای دعاوی مطروحه در دیوان داوری وضع و تعبیه شده زمینه های لازم را برای مروری بر آرا دیوان داوری در این باب فراهم خواهیم کرد (قسمت دوم) و سپس به بررسی نمونه هایی از این رویه های دیوان در دعاوی گوناگون می پردازیم (قسمت سوم) و سرانجام نتیجه گیری می کنیم (قسمت چهارم).
عنوان مقاله [English]
The Governing Law Regime of the Iran-United States Arbitration Tribunal in Oil Disputes and Its Impact on the International Arbitration Process
محبی, محسن. (1378). رژیم قانون حاکم دیوان داوری ایران- ایالات متحده در دعاوی نفتی و تاثیر آن در روند داوری بین المللی. فصلنامه تحقیقات حقوقی, 2(شماره 27-28), 45-92.
MLA
محسن محبی. "رژیم قانون حاکم دیوان داوری ایران- ایالات متحده در دعاوی نفتی و تاثیر آن در روند داوری بین المللی", فصلنامه تحقیقات حقوقی, 2, شماره 27-28, 1378, 45-92.
HARVARD
محبی, محسن. (1378). 'رژیم قانون حاکم دیوان داوری ایران- ایالات متحده در دعاوی نفتی و تاثیر آن در روند داوری بین المللی', فصلنامه تحقیقات حقوقی, 2(شماره 27-28), pp. 45-92.
VANCOUVER
محبی, محسن. رژیم قانون حاکم دیوان داوری ایران- ایالات متحده در دعاوی نفتی و تاثیر آن در روند داوری بین المللی. فصلنامه تحقیقات حقوقی, 1378; 2(شماره 27-28): 45-92.