الگوی مطلوب تعامل بین نظام حزبی و انتخابات

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 حقوق عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

2 گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

3 گروه حقوق عمومی و حقوق اقتصادی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

چکیده

وجود احزاب سیاسی یکی از ضروریات انتخابات کارآمد است زیرا برگزاری انتخابات با محوریت احزاب باعث پخته‌تر شدن برنامه‌های اداره کشور می‌گردد و از تعداد غیرمعقول نامزدها کاسته می-شود. بنابراین نظام انتخاباتی حزبی بر نظام انتخاباتی غیرحزبی برتری دارد. حال پرسش این است که الگوی مطلوب تعامل بین نظام حزبی و انتخابات چیست؟ با توجه به اینکه تاکنون تحقیقی تحت این عنوان انجام نگرفته بنابراین بررسی این موضوع اهمیت دارد. این تحقیق از روش توصیفی‌-تحلیلی استفاده می‌نماید. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که از جنبه تعداد احزاب، نظام چندحزبی مطلوب‌ترین شکل تعامل احزاب و انتخابات است زیرا باعث مشارکت حداکثر گرایش-های سیاسی در انتخابات می‌شود، اما از جنبه ثبات دولت نظام دوحزبی مطلوب‌ترین شکل تعامل است. مدل نظام تک‌حزبی و دو حزبی با غلبه یک حزب، شکل غیردموکراتیک تعامل احزاب و انتخابات است. ارتباط بین تعداد احزاب و نظام انتخاباتی تحت عنوان «قاعده دوورژه» توجیه شده است که این قاعده محل بحث و اختلاف است. الگوی مطلوب تعامل احزاب و انتخابات همچنین شامل مشارکت احزاب در مدیریت انتخابات، نظارت بر انتخابات و معرفی نامزدها انتخاباتی است تا انتخابات به شکل سالم برگزار گردد. در بحث نظام مالی انتخابات، الگوی مطلوب تعامل شفافیت و کنترل هزینه‌های احزاب سیاسی از طریق تعیین محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های هزینه انتخاباتی و الزام به افشا و گزارش‌دهی است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Optimal model of political party and electoral system interaction

نویسندگان [English]

  • ali esmaeeli 1
  • aliakbar gorjiaznadryani 2
  • sayedreza abadi 3
1 public Law, Faculty of Law, shahidbeheshti University, Tehran, Iran.
2 Department of Public Law, Faculty of Law, University of shahidbehshti, Tehran, Iran.
3 Department of Public Law, Faculty of Law, University of shahidbehshti, Tehran, Iran.
چکیده [English]

The existence of political parties is one of the necessities of efficient elections, because holding elections with a focus on parties will make the programs of governing the country more mature and reduce the unreasonable number of candidates. the party electoral system is superior to the non-party electoral system. Now the question is what is the optimal pattern of interaction between the party system and the elections? Given that no research has been done under this title so far, it is important to investigate this issue. This research uses descriptive-analytical method. Findings show that number of parties, multiparty system is the most desirable form of interaction between parties and elections because it causes maximum participation of political tendencies in elections, but government stability, bipartisan system is desirable form. Is interaction. The model of a one-party, two-party system with one party winning is an undemocratic form of party-election interaction. The relationship between the number of parties and the electoral system has been justified under the heading of the "bipartisan law", which is the subject of controversy. The desired pattern of interaction between parties and elections also includes the participation of parties in the management of elections, election monitoring and the introduction of candidates so that elections are held in a healthy manner. In the discussion of the electoral financial system, the preferred model is the interaction of transparency and control over the expenses of political parties by setting restrictions and prohibitions on election expenses and the obligation to disclose and report.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Elections
  • political parties
  • model of interaction
  • number of parties
  • party structure

مراجع

  1. فهرست منابع  

    الف) منابع فارسی

    کتاب­های 

    1. ایوبی، حجت الله، اکثریت چگونه حکومت می‌کنند، تهران: انتشارات سروش، چاپ دوم، 1382.
    2. ایوبی، حجت الله، پیدایی و پایایی احزاب سیاسی در غرب، تهران: سروش (انتشارات صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران)، چاپ سوم، 1390.
    3. بشیریه، حسین، درسهای دموکراسی برای همه، جلد دوم، تهران: نگاه معاصر، 1381.
    4. خسروی، حسن، حقوق انتخابات دموکراتیک، چاپ اول، تهران: انتشارات مجد، 1387.
    5. قاضی، ابوالفضل، بایسته های حقوق اساسی، چاپ 54، تهران: نشر میزان، 1394.
    6. لاندل، کریستر، عوامل موقعیتی گزینش نظام انتخابات: مطالعات مقایسه های کلان، ترجمه علی را عیاری، تهران: مرکز پژوهش های مجلس، 1389.
    7. هاشمی، سیدمحمد، حقوق اساسی و ساختارهای سیاسی، چاپ سوم، تهران: نشر میزان، 1395.

    ب) مقالات

    1. عباسی، بیژن، نقد و بررسی نظام های انتخاباتی اکثریتی و تناسبی، مطالعات حقوق خصوصی (حقوق) دوره 39، 1388، شماره  3( 239 تا 257).
    2. هاشمی، سیدمحمد، نظارت شورای نگهبان "انضباطی" است، نه "استصوابی" و نه "استطلاعی"، مدرس علوم انسانی، دوره 7، شماره 4(پیاپی 31)(179-190).

    ب) انگلیسی

    1. A) Books
    2. Alston, E. ;, Lee J.; Mueller, B. ; Nonnenmacher, T. ,The Legislature and Executive. Institutional and Organizational Analysis: Concepts and Applications, Cambridge University Press, 2018.
    3. Du Rivage, J. Revolution against empire: taxes, politics, and the origins of American independence. New Haven: Yale University Press, 2017.
    4. Duverger, M, Political parties: their organization and activity in the modern state. Internet Archive. London : Methuen, 1964.
    5. Duverger, M. Political Parties: Their Organization and Activity in the Modern State, New York: Wiley, 1954.
    6. Duverger, Maurice, "Factors in a Two-Party and Multiparty System". Party Politics and Pressure Groups, New York: Thomas Y. Crowell, 1972.
    7. Falguera, Elin; Jones samuel and Öhman Magnus, Funding of Political Parties and Election Campaigns, A Handbook on Political Finance, Stockholm: International IDEA, 2014.
    8. Hague, R. McCormick, j & Harrop, M, Comparative Government and Politics, An Introduction (11 ed.). Houndmills: Palgrave Macmilla, 2019.
    9. Helena C. Ellis A., Maley M and Wall A. Electoral Management Design, International IDEA, Sweden: Stockholm, 2014, p: 5.
    10. Magnus Öhman and Hani Zainulbhai (ed.) Political Finance Regulations, Washington, DC: IFES, 2009.
    11.  
    12. B) Articles
    13. Gunther, R. and Diamond, L., ‘Species of political parties: A new typology’, Party Politics, 9/2, 2003, pp 167-99.
    14. Matlosa, K. and Karume, S.. ‘Ten years of Democracy and the Dominant Party System in Mattes, Robert and Hermann Thiel (1998) ‘Consolidation and Public Opinion in South Africa’ Journal of Democracy 9, 1, 2004, pp.95-110 10
    15. c) Reports
    16. Electoral justice in Africa: placing trust in informal mechanisms. International IDEA, online article, posted December 13, 2010. http://www.idea.int/elections/ej/electoral_justice_africa.html
    17. López-Pintor, Rafael( 2000)Electoral Management Bodies as Institutions of Governance. UNDP Bureau for Development Policy,http://www.pogar.org/publications/other/undp/elections/electoralmgmtbodies-e.pdf
    18. National Democratic Institute for International Affairs (NDI), Political Parties in Afghanistan: A Review of the State of Political Parties after the 2009 and 2010 Elections (June 2011). http://www.ndi.org/files/Afghanistan-political-parties-july-2011.pdf
    19. The electoral Knowledge network(2012) the ACE Encyclopeadia: parties and Candidates, available at: aceproject.org

     

    1. D) Website

     

    1. Kenig, ofer “The Electoral Threshold, Wasted Votes, and Proportionality”, avai at: https://en.idi.org.il/articles/5225, 2015.
    2. OSCE/ODIHR - Venice Commission, 2010,. http://www.osce.org/odihr/77812?download=true. < Accessed on December 15, 2015.>
    3. Tanfani, J. Renshaw, J, Challengers, observers and electioneering: the history and rules of U.S. poll watching, avai at: https://www.reuters.com/article/us-usa-election-poll-watchers-facts-expl-idUSKBN26S1IH, 2020.
    4. Transparency International, CRINIS: Money in Politics, Everyone’s Concern, archive.transparency.org/regional_ pages/ americas/crinis. < Accessed on December 15, 2015.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 25 فروردین 1400
  • تاریخ بازنگری: 26 مرداد 1400
  • تاریخ پذیرش: 06 شهریور 1400

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار