شیوه اثبات دعاوی کیفری را می توان به روش مستقیم و غیر مستقیم تقسیم بندی کرد. در شکل اول شهادت، اقرار قسم، قسامه و علم قاضی و در شکل دوم امارت مطرح است. از دلیل غیر مستقیم در این مقاله، به "اماره" تعبیر می شود. و این بحث مطرح می شود که "اماره" بودن، لزوما به معنی کم اعتباری آن در مقایسه با ادله سنتی اثبات دعوا نیست، بلکه در مواردی- همچون "دی .ان. ای" به استناد رویه قضایی موجود در انگلیس و تحلیل قواعد حاکم بر ادله اثبات در کشورمان، می توان اطن فرض را تقویت کرد که چنین مواردی اعتباری هم سنگ یا حتی بیش از ادله سنتی دارند.
)