1
قاضی دیوان داوری دعاوی ایران و آمریکا (لاهه)، عضو هیئت علمی مدعو دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی.
2
دانش آموخته دوره کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی.
چکیده
فرآیند شکل گیری قواعد در تنظیم روابط حقوقی به تدریج از حالت سنتی و انحصار دولت ها بیرون آمده و فعالان جدیدی در قالب سازمان ها و موسسات بین المللی و یا منطقه ای برخی،برآمده از قوای دولتی و پاره ای نیز به نحو مستقل و فراملی،پا به این عرصه گذاشته اند. در دهه ای اخیر شاهد تلاش گسترده و مستمر دولت ها و نهادهای قاعده گذاری مذکور در نیل به آرمان وحدت حقوقی و رفع موانع ناشی از تنوع نامطلوب قواعد در یک حوزه می باشیم . تنظیم اسناد و مقررات متحدالشکل بین المللی مهم ترین ابزار حصول هماهنگی و یکنوتخت سازی حقوق است که غالبا در قالب تصویب کنوانسیون های بین المللی و یا تدوین مجموعه قواعد حقوی نرم دنبال می گردد. اسناد حقوق نرم در عرصه تجارت بین الملل با تدوین عرف و رویه غالب تجاری و انعکاس بهترین راهکارهای علما و متخصصان حقوقی که در پرتوی تجربیات نظام های حقوقی مختلف در مبادلات تجاری بین المللی حاصل گردیأه، در هماهنگ سازی تدریجی حقوق گام بر می دارند. وحدت و هماهنگی، افزایش قابلیت پیش بینی و ثبات را به همراه داشته و احساس امنیتی که در پرتوی این نظم و ثبات شکل می گیرد، تکامل و توسعه نظام حقوق تجارت بین الملل را به ارمغان خواهد آورد. همچنین مفاد اسنادنرم به سبب انعطاف پذیری و همگامی با اقتضائات و تحولات سریع تجارت بین الملل، در پاسخگویی به انتظارات و تامین بازیگران این عرصه اعم از طرفین قراردادهای تجاری بین المللی و یا مراجع حل اختلاف موفق نشان داده اند. آمار حکایت از آن دارند که افزایش آگاهی از مفاد و مزایای کاربرد اسناد حقوق نرم، نقش آفینی هر چهه بیشتر این اسناد و امکان بهره مندی از توان بالقوه آنها در کاهش اختلافات و موانع موجود در تنظیم روابط تجاری بین المللی را به همراه خواهد داشت