در تاریخ 1382 مجلس قانون گذاری ایران، قانون تحت عنوان "قانون تجارت الکترونیک" را به تصویب رساند. اگر چه این قانون مبنای حقوقی رضایت بخشی را برای تجارت و ارتباطات الکترونیک فراهم آورده است؛با این حال ضرورت دارد مورد جرح و تعدیل و اصلاح قرار گیرد. هدف از نگارش این مقاله بررسی و تحلیل انتقادی از متن، معنی و مفهوم مقررات قانون یاد شده به منظور ارزیابی وضعیت فعلی این قانون و نیز مشخص کردن نقایص آن می باشد. مقاله حاضر ایراداتو مشکلات مختلف قانون موجود را مشخص و نیز آشکار می سازد که قانون فعلی در جنبه های مختلف از نقاط ضعف برخوردار است. در نهایت این مطالعه پیشنهادتی را جهت اصلاح و ارتقاء مفاد مقررات این قانون ارائه می دهد