یکی از مسائل مهم حقوق قراردادها مسئله پیش بینی نقض قرارداد می باشد. پیش بینی نقض در جایی محقق می شود که معلوم شود یکی از طرفین قرارداد، خواه به طور عمدی و یا غیر عمدی،قرارداد را در آینده نقض خواهد نمود،لیکن هنوز به طور واقعی قرارداد را نقض ننموده باشد. در چنین وضعیتی طرف مقابل چنانچه تا زمان نقض واقعی صبر کند متحمل ضررهای غیر قابل جبرانی خواهد شد. لذا برخی قوانین به او اجازه می دهد تا اجرای تعهداتش را تعلیق و یا قرارداد را فسخ نماید. در این مقاله قصد داریم شرایط و آثار نقض قابل پیش بینی در مقررات و همچنین در نظام های حقوقی آمری:ا، انگلیس و ایران را مورد بررسی قرار دهیم.
)