حقوق و اخلاق در گذشته از یکدیگر جدا نبوده اند اما به مرور رابطه اخلاق و حقوق شکل متفاوتی به خود گرفته است. «خودکشی» به عنوان امر مذموم اخلاقی همواره موضوع مباحث حقوقی بوده است با این حال ورود این مفهوم به حوزه حقوق کیفری از توجیهات لازم برخوردار نمی باشد. در این میان دغدغه اصلی این نوشتار بررسی لزوم جرمانگاری معاونت در این اقدام با در نظر گرفتن اصول حاکم بر معاونت در جرم است. به این معنا که اگر فردی دیگری را تحریک به خودکشی نموده و وی در اثر این تحریک اقدام به خودکشی نماید، آیا این استدلال که؛ با توجه به جرم نبودن عمل اصلی، تحریک به آن نیز جرم نمی باشد، صحیح است؟ به نظر میرسد با توجه به قبح اخلاقی و قابلیت سرزنش خود به خودی این نوع اعمال -جدای از ملاحظات مربوط به خودکشی- و با توجه به مستندات فقهی موجود و نتایج بین فردی و اجتماعی آن، که نباید از مضرات آن چشم پوشید، جرمانگاری در این حوزه امری لازم است.