برنامه برای صلح به عنوان گزارش آقای پطروس غالی است که در اجرای اعلامیه مصوب 31 ژانویه 1992 سران دولتهای عضو شورای امنیت تهیه و ارائه شده است. این گزارش سند بسیار مهمی است زیرا ارائه سنتری است از نقطه نظرات دبیرکل در ارتباط با وظایف و شانسهای سازمان ملل متحد در وضعیت جدیدی که بعد از پایان جنگ سرد به وجود آمده است این سند از آین جهت هم مهم است که حاوی پیشنهادات دبیرکل و مفاهیمی است که توسط وی تعریف شده اند. مقاله حاضر تفسیر همه این گزارش نیست، بلکه جلب توجه به برخی نکات حقوقی است که در این گزارش آمده است و با عنایت به موضوعی که انتخاب شده تاکید بر نکاتی است که مربوط به گسترش نقش شورای امنیت می باشد.