اصل شخصی بودن قراردادها یکی از اصول حاکم بر عقود است که در حقوق اروپای، هم در نظام مدرن پذیرفته شده است.منظور از این ال آن است که در قرارداد از آن عقد منتفع می گردند و تنها آنان خواهند توانست درباره آن عقد به عنوان ذی نفع در دادگاه طرح دعوی نمایند و نیز هیچ کس خارج از عقد، مسوولیت و تعهدی نسبت به عقد نخواهد داشت به عبارت دیگر کسانی که خارج از عقد می باشند و طرفین عقد نیستند به هیچ وجه نفع و یا زیانی از عقد نخواهند داشت. این اصل مبتنی است بر اصل استقلال و آزادی فردی در ایجاد روابط حقوقی و به عبارت دیگر اصل حاکمیت اراده که به موجب آن هیچکس نمی تواند اراده خود را بر دیگری تحمیل نماید و بدون اینکه طرف دیگر دخالتی داشته باد، دینی را برعهده او گذارد و یا حقی را برای او بوجود آورد و یا از او سلب نماید.
عنوان مقاله [English]
Commitment to the benefit of a third party from the perspective of Sheikh Ansari and legal doctrines