فکر ایجاد یک دادگاه جزایی بین المللی از دیرباز وجود داشته است ولی این اندیشه که می رفت تا بعد از جنگ جهانی اول در اجرای ماده 227 معاهده ورسای با محاکمه ویلهلم دوم امپراطور آلمان تحقق یابد و به علت مخالفت هلند از استرداد نامبرده، عینیت نیافت و فقط بعد از جنگ دوم جهانی بود که توانست در قالب دادگاههای نورمبرگ و توکیو تحقق یابد. سازمان ملل متحد برای ایجاد یک دیوان کیفری بین المللی ، تلاشهایی را در چارچوب کمیسیون حقوق بین الملل آغاز نمود که سرانجام منجر به تدوین طرح اساسنامه یک دیوان کیفری بین المللی در 1994 شد. مع هذا با وجود این تلاشها هنوز تشکیل دیوان کیفری بین المللی جامعه عمل به خود نپوشیده است. تحولات جامعه بینالمللی و فروپاشی بلوک شرق ضمن آنکه نوید بخش پایان حیات مارکسیسم بود، در ضمن خالق تراژدی هایی نیز بود که فجیعترین آنها را در سرزمین بوسنی و هرزگوین شاهد بوده و هستیم. شورای امنیت با توجه به عمق فاجعه با تصویب قطعنامه های ۸۰۸ و ۸۲۷ مبادرت به تشکیل یک دادگاه کیفری بین بین المللی برای رسیدگی به جنایات ارتکابی در سرزمین یوگسلاوی کرد.