در سالهای اخیر مستقل بودن شرط داوری از قراردادی که در آن درج می گردد موضوع بحثها و مذاکرات فراوان بوده است . بحث این است که آیا شرط داوری باید از سرنوشت قراردادی که بدان تعلق دارد پیروی کند یا اینکه می تواند وجود مستقلی داشته باشد. داوری ممکن است بصورت قرارداد علیحده باشد، بدین صورت که طرفین به موجب یک قرارداد ملزم شوند که در صورت بروز اختلاف در خصوص معامله بین آنها، حل اختلاف از طریق داوری به عمل آید. یا ممکن است توافق طرفین یک معامله به ارجاع اختلاف بین آنها به داوری در ضمن همان معامله به عمل آید. چنین توافقی را که در ضمن معامله درج می گردد شرط ارجاع اختلاف به داوری گویند. (منبعد در این مقاله این شرط به عنوان "شرط داوری" ذکر خواهد شد). بنابراین ارجاع اختلاف به داوری ممکن است به موجب قرارداد علیحده داوری باشد یا به صورت شرط داوری که در قرارداد (معامله) اصلی درج می شود. قانون آیین دادرسی ما به موجب حکم صریح مواد 632 و 633 ارجاع امر به داوری را به تراضی طرفین و به موجب قرارداد علیحده و یا به صورت توافق (شرط) ضمن معامله پذیرفته است.
)