شکنجه نقض آشکار حقوق بشر و رفتاری علیه حرمت و کرامت انسان به شمار می رود. مجمع عمومی سازمان ملل این عمل را محکوم و حقوق بین الملل و نیز حقوق داخلی آن را منع نموده است. با این همه، شکنجه متهمان و محکومان پیشینه ای به قدمت تاریخ اجتماعی بشر دارد و در این زمان نیز کشورهای اندکی توانسته اند از این اتهام خود را مبرا سازند. شکنجه در معنی خاص هر گونه آزار و اذیت جسمی و روانی است که ماموران دولت یا صاحبان مقام رسمی عمومی در ضمن انجام دادن وظیفه یا به مناسبت شغل خود به قصد اخذ اقرار و کسب اطلاعات از متهم مرتکب می شوند. لیکن در مفهوم عام کلمه به هر نوع رفتار موهن و خشن نسبت به بازداشت شدگان اعم از متهم و محکوم اطلاق می شود. شکنجه جرم و از جمله تقصیرات مقامات و مامورین دولتی محسوب می شود. حکومتها از اجرای شکنجه مقاصد گوناگونی را تعقیب می کنند.
)