بزهکاری گروه همواره توجه حقوقدانان جامعه شناسان و جرم شناسان را به خود جلب کرده است. این شکل ویژه بزهکاری گاه از اعمال یک دسته و جمعیت ناشی می شود که در این صورت دسته یا جمعیت از گمنامی برای ارتکاب جرم استفاده می کند. بسیای اوقات با یک گروه کم یا بیش محدود روبرو هستیم که با تقسیم وظایف -که به بزهکاران شریک توانایی بیشتری می دهد- احتمال عدم مجازات و بی کیفر ماندن افزایش پیدا می کند. شدت اختلال اجتماعی که این شکل از بزهکاری ممکن است برانگیزد، اجازه می دهد تا پی ببریم چرا قانونگذار فرانسه "اقدام های مجرمانه جمعی" را در قانون (کد) جزای 1810 پیش بینی کرده است.
)