موضوع اقامه حدود و یا تعطیل آن در زمان غیبت معصومین (ع) از مسائل پر ماجرا در فقه امامیه است ماجرا به اندازه ای حاد است که فقها امت را در دو جناح متقابل به صف بندی واداشته و ارائه نظریات کاملا متفاوت و در قبال یکدیگر پرداخته اند. و متاسفانه در برخی مواقع از تسامح و تحمل خارج و اندکی به کلماتی شبیه به تلخ گویی وارد شده اند.محقق حلی فقه نامدار قرن هفتم هجری در کتاب شرایع قاطعا می گوید:در زمان حضور امام (ع) هیچ کس جز او و یا کسی که از سوی او برای این سمت منصوب شده مجاز نیست که اقامه حدود نماید
)