مدل اشمیتی حقوق بین‌الملل؛ خودسازگی مفهومی و نابسندگی مبنایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد حقوق بین‌الملل و عمومی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی

2 کاندیدای دکترای حقوق بین‌الملل دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

 
مدل اشمیتیِ حقوق بین‌الملل؛ خودسازگی مفهومی و نابسندگی مبنایی
سید محمد قاری سیدفاطمی*
مریم حاجی‌عرب**
تاریخ دریافت: 29/01/97                              تاریخ پذیرش: 30/06/97
چکیده
کارل اشمیت با الهام از ماکیاولی، ساحت سیاست را ساحتِ امرِ واقع می‌داند نه اخلاق. لذا بنیاد مفاهیم اساسی نظریۀ مدرنِ دولتْ را در بستری تاریخی به نظاره می‌نشیند؛ مفاهیمی الاهیاتی که عرفی‌ شده‌اند و لباس قانون‌گذار متعالی را بر تن حاکم مقتدر مطلق‌العنانِ سرزمینی کرده‌اند. بعدها خرد مدرن با‌ ایدۀ‌ حاکمیت ِقانون، آن مطلق‌العنان را از تخت سلطنت به زیر کشیده و ‌شبه‌خدایگانی متکثر و تجزیه‌شده را به جای وی بَرنشانده است. شبه‌خدایگانی که تیغشان گاه حتی علیه خودشان هم‌ بُران است. تمام مناقشه همین جاست؛ دولتِ مدرن نظم و ثبات جامعه را تضمین می‌کند. لذا بقایش ضروری است و نباید تیغش علیه خودش ببُرَد. اینجاست که ادعای توصیفی اشمیت در تبیین «آنچه حاکم است» رنگ می‌بازد و جلوه‌ای تجویزی می‌یابد: اگر حاق امر سیاسی با حاکم مطلق گره خورده، باید «وجه شخصی حاکمیت را بازیابی کرد و بار دیگر آن را تفکیک‌ناپذیر ساخت.» اما مبادی و لوازم بازیابی وجه شخصی حاکمیت برای سیاست بین‌الملل کدام‌اند و جهان‌بینی حاکم بر آن تا چه حد در تبیین واقعیات حقوق بین‌الملل موفق است؟ بر این باوریم «توفیق اشمیت در تبیین حقوق بین‌الملل معاصر بنیادهای هابزیِ بردوام آن را عریان می‌سازد. در عین حال، تنها راه ابطال آموزه‌های نبوغ‌آمیز



 اشمیت خروج از زمین بازی واقع‌گرایانۀ وی و عزیمت از همان نقطه‌ای است که از آن گریزان بود؛ همانا اخلاق.»
کلیدواژگان:
آنارشیسم، اقتدار، امر سیاسی، پارادایم هابزی، لیبرالیسم، وضعیت استثنا.
 
 



* استاد دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی
smohammd@hotmail.com


** دانشجوی دکتری حقوق بین‌الملل دانشگاه شهید بهشتی
hajiarab.m@gmail.com

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The schmittian model of international law; Conceptual Consistency and Justificatory inadequacy

نویسندگان [English]

  • s. Mohammad Ghari Seyed Fatemi 1
  • maryam hajiarab 2
1 International and Public Law Professor, SBU
2 phd candidate of international law, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]

 
Smittian Model of International Law; the Conceptual Consistency and Justificatory Inadequacy
S. Mohammad. G. SEYED FATEMI ) professor of Law, Shahid Beheshti UNiversity(
Maryam HAJI ARAB ) Phd Candidate of International Law, shahid Beheshti University)
Abstract
Inspired by Machiavelli, Carl Schmidt considers politics to be the realm of reality, not ethics. Therefore, he observes the basic concepts of modern state theory in a historical context: the theological concepts have become secularized and replaced the omnipotent transcendental God with the absolute Sovereigns. Later, the modern wisdom with the ideal of the“rule of law” displaced the absolute rulers from the throne of the throne, and replaced the plural and degenerate pseudo-diviners. Pseudo-diviners who are sometimes bladed against themselves. And all the controversy is the same: the modern state guarantees the order and stability of society. Therefore, it is necessary to maintain it and not to blade against itself. Here the Schmidt's claim to describe "what the ruler is" finds a prescriptive aspect: if the political is tied to the absolute ruler, he must "restore the personal character of sovereignty and make it indistinguishable again." But what presuppositions and implications the retrieval of this sovereign would have for international politics and how much its worldview is successful in explaining the facts of contemporary international law? We believe that "Schmitt's success in explaining the contemporary international law bares its Hobbesian foundations. At the same time, the only way to abandon Schmitt's ingenious doctrines is to leave his realistic playground and move from the point where he escaped, namely, ethics. "
KeyWords:
Anarchism,Authority, Exception, Hobbesian, Liberalism, Paradigm, Political.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • The Political
  • Exception
  • Liberalism
  • Authority
  1. فهرست منابع

    الف) فارسی:

    1. اشتراوس، لویی؛ ملاحظاتی در باب مفهوم امر سیاسی،‌ در کارل اشمیت، مفهوم امر سیاسی، سهیل صفاری، تهران: نگاه معاصر، ۱۳۹۲، ص ۱۳۴.
    2. اشمیت، کارل؛ الهیات سیاسی، طاهر خدیو، تهران: رخ‌داد نو، ۱۳۹۳.
    3. اشمیت، کارل؛ مفهوم امر سیاسی، سهیل صفاری، تهران: نگاه معاصر، ۱۳۹۲.
    4. اشمیت، کارل؛ مفهوم امر سیاسی، یاشار جیرانی و رسول نمازی، تهران: ققنوس، ۱۳۹۳.
    5. اشمیت، کارل؛ نظریه پارتیزان؛ حاشیه‌ای بر مفهوم امر سیاسی، طاهر خدیو و مصطفی احمدزاده، تهران: نشر فلات، ۱۳۹۵.
    6. اوربک، موریس؛ کارل اشمیت در جستجوی امر سیاسی: الهیات، تصمیم‌گرایی و مفهوم دشمن، در کارل اشمیت؛ مفهوم امر سیاسی، یاشار جیرانی و رسول نمازی، تهران: ققنوس، ۱۳۹۳.
    7. ایچ‌لسناف، مایکل؛ فیلسوفان سیاسی قرن بیستم، خشایار دیهیمی، تهران: نشر کوچک، 1378.
    8. تاک، ریچارد؛ هابز، حسین بشریه، تهران:‌ طرح نو، چاپ دوم، ۱۳۸۷.
    9. تیموری، زیبا؛ امر سیاسی و حقوق بشر از دید کارل اشمیت، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه‌شهید بهشتی، ۱۳۹۳.
    10. حسینی بهشتی، سیدعلی‌رضا، ساناز ملکی و مجید اکبری؛ منطق استثنا در فلسفه سیاسی کارل اشمیت، جستارهای فلسفی، پاییز و زمستان ۹۳، شماره ۲۶.
    11. شمس، منصور؛ آشنایی با معرفت‌شناسی، ویرایش دوم، تهران: طرح نو، ۱۳۸۴.
    12. دباغ، سروش؛ درس‌گفتارهایی در فلسفه اخلاق، تهران: صراط، ۱۳۸۸.
    13. فسل، میشل؛ نولیبرالیسم علیه لیبرالیسم، گفتگو، آذر ۸۸، شماره ۵۴.
    14. قاری سیدفاطمی، سیدمحمد؛ حقوق بشر در جهان معاصر؛ درآمدی بر مباحث نظری: مفاهیم مبانی، قلمرو، و منابع، دفتر اول، چاپ پنجم، تهران: نگاه معاصر، ۱۳۹۶.
    15. ماکیاولی، نیکولو؛ شهریار، داریوش آشوری، ویراست3 ، تهران: نشرآگه، 1388.
    16. مشیرزاده، حمیرا و حیدرعلی مسعودی؛ هویت و حوزه‌های مفهومی روابط بین‌الملل، فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، دوره ۳۹، شماره ۴، زمستان ۸۸.
    17. موفه، شانتال، «تکثرگرایی و دموکراسی مدرن؛ دور و بر کارل اشمیت»، علی عباس‌بیگی و مجتبا گل‌محمدی، در آگامبن، جورجو، و سایرین؛ قانون و خشونت، مراد فرهادپور، امید مهرگان و صالح نجفی، تهران؛ رخدادنو، چاپ سوم، ۱۳۸۸.
    18. نیچه، فریدریش؛ فراسوی نیک و بد، داریوش آشوری، چاپ ششم، تهران: خوارزمی، ۱۳۹۴.
    19. نیچه، فریدریش؛ تبارشناسی اخلاق، داریوش آشوری، چاپ نهم، تهران: نشر آگه، بهار ۱۳۹۰.
    20. نیچه، فریدریش؛ چنین گفت زرتشت، داریوش آشوری، چاپ سی و ششم، تهران: نشر آگه، ۱۳۹۴. ‌  
    21. هابز، توماس؛ لویاتان، ترجمه حسین بشیریه، چاپ هفتم، تهران: نشر نی، 1391.  
    22. هگل، گئورگ ویلهلم فردریش؛ عناصر فلسفه حق یا خلاصه‌ای از حقوق طبیعی و علم سیاست، مهبد ایرانی‌طلب، تهران: انتشارات پروین، ۱۳۷۸.

     

    ب) لاتین

    1. Aydin, C, “The Struggle Between Ideals: Nietzsche, Schmitt and Lefort on the Politics of the Future”, In Siemens H W and Vasti Roodt, Nietzsche, Power and Politics; Rethinking Nietzsche’s Legacy for Political Thought, Berlin : Walter de Gruyter, 2009.
    2. Bendersky, J. W; Carl Schmitt. Theorist for the Reich, Princeton, NJ: Princeton University Press, 1983.
    3. Berlin I; Two Concepts of Liberty, in ed. Goodin R. & Pettit P., Contemporary Political Philosophy, Oxford University Press, Oxford, 1997.
    4. Buchanan, Allen; Golove, “David, Philosophy of international law”, in Scott Shapiro and Jules Coleman, The Oxford Handbook of Jurisprudence and Philosophy of Law, Oxford, Oxford University Press, 2002.
    5. Cristi, Renato; Carl Scmitt on sovereignty and constituent power, Duke University Press, 1988.
    6. Dyzenhaus, D; “Now the Mashin Runs Itself: Carl Schmitt on Hobbes and Kelsen, Cardozo Law Review, Vol. 16:1, 1994.
    7. -----------------, The Constitution of Law. Legality in a Time of Emergency, Cambridge: Cambridge University Press, 2006.
    8. Hobbes, T; Ian Shapiro, Leviathan, or, the matter, forme, & power of a common-wealth ecclesiasticall and civill, New Haven: Yale University Press, 2010.
    9. Kant I; Grounding for the Metaphisics of Morals, Translated by Ellington J., 3rd ed., USA: Hackle Publishing Company, 1993. 
    10. Lloyd, Sharon A, and Susanne Sreedher; “Hobbes’s Moral and Political Philosophy”, 2014, Stanford Encyclopedia of Philosophy, Available at: https://plato.stanford.edu/entries/hobbes-moral/
    11. McCormick, John; Carl Schmitt's Critique of Liberalism. Against Politics as Technology, Cambridge: Cambridge University Press, 1997.
    12. Macpherson, C. B; The political Theory of Possesive Individualism, Hobbes to Locke, Newyork; Clarendon Press, 1962.
    13. Rasch, Wiliam; “lines in the sand: Enmity as a Structuring principle”, 104 South Atlantic Quarterly, No 2, Spring 2005.
    14. Ripstein, Arthur; “Foundationalism in Political Theory”, 16 Philosophy and Public Affairs, No.2, Spring 1987.
    15. Scheuerman, W. E; “Carl Schmitt and the Road to Abu Ghraib”, 13 Constellations, No. 1, 2006.
    16. Schmitt, Carl; the leviathan in the state theory of thomas Hobbes: Meaning and failure of a political symbol, George Schwab and Erna Hilfstein, Westport, Conn: Greenwood press, 1966.
    17. Schmitt, Carl; The Nomos of the Earth in the International Law of the Jus Publicum Europaeum, G.L.Ulmen, 2006.
    18. Vinx, Lars;  Carl Schmitt, the Stanford Encyclopedia of Philosophy, 2014, available at: https://plato.stanford.edu/entries/schmitt/.