مهریه؛ تابع قواعد عام دیون ابتدائی یا تابع نظام ویژه؟ (تأملی در نسخ ماده 22 ق.حمایت خانواده توسط قانون جدید نحوه اجرای محکومیت های مالی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی گروه حقوق دانشگاه اصفهان /گروه حقوق ، دانشکدۀ علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

2 گروه حقوق، دانشکدۀ علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

10.29252/jlr.2021.185190.1684

چکیده

پس ازآنکه قانون‌نحوه‌اجرای‌محکومیت‌های‌مالی مصوب1377 درسیاستی سختگیرانه اصل را برملائت مدیون جز درفرض اثبات اعسار قرار داد وبرای تمامی انواع دیون ضمانت‌اجرای حبس را درفرض امتناع ازتأدیه پیش‌بینی نمود، ماده22 قانون‌حمایت‌خانواده مصوب1391 درمقام تعدیل این حکم درخصوص دعوای مطالبه مهریه برآمد وصرفاً مطالبه تا110 سکه یا معادل آن را مشمول این نظام عام دانست ومازاد براین میزان را از این قاعده خارج‌کرد. با تصویب ق.نحوه‌اجرای‌محکومیت‌های‌مالی مصوب1394 ونسخ صریح ق.ن.ا.م.م مصوب1377 نظام جدیدی تأسیس‌شد که با تفکیک بین دیون مسبوق به دریافت مال ودیون ابتدائی، درقسم اخیر بار اثبات را واژگون کرده و اصل را براعسار مدیون قرار داد وضمانت‌اجرای حبس را منوط به اثبات ملائت مدیون نمود. با تصویب این نظام جدید، بقای حکم خاص مندرج درماده22 ق.حمایت‌خانواده درهاله‌ای از ابهام فرورفت و با توجه به شایع بودن دعاوی مهریه رفع این ابهام ضرورت دارد. هرچند رویۀ‌معمول محاکم متمایل به‌حفظ این ماده به‌دلیل خاص‌بودن آن نسبت‌به احکام عام قانون جدید است اما بنظرمی‌رسد بنا به‌دلایل متعدد حکم به‌نسخ این ماده وحکومت نظام جدید درباب محکومیت‌های‌مالی درباب مهریه ترجیح دارد. بربنیاد این دیدگاه، دیگر بین مهریه‌های کمتر یا بیشتر از110 سکه تفاوتی وجودندارد و اولاً درهرمیزان مهریه اصل براعسار زوج است وثانیاً بافرض اثبات ملائت، امکان حبس زوج تا پرداخت دین حتی برای بیش از110 سکه وجوددارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Dowry; subordinating the general rules of the preliminary debts or subordinating the specific system? (a contemplation on revocation of article 22 of the code of “family protection” by the new code of “implementation way of monetary convictions”)

نویسندگان [English]

  • MOHAMMAD MAHDI ALSHARIF 1
  • SEYED MOHAMMAD MAHDI MANSOURI TEHRANI 2
1 Isfahan University's member of the department of law /DEPARTMENT OF LAW, ADMINISTRATIVE SCIENCES AND ECONOMY FACULTY, UNIVERSITY OF ISFAHAN, ISFAHAN, IRAN
2 DEPARTMENT OF LAW, ADMINISTRATIVE SCIENCES AND ECONOMY FACULTY, UNIVERSITY OF ISFAHAN, ISFAHAN, IRAN
چکیده [English]

The code of “implementation way of monetary convictions enacted in 1377” in a stringent policy imposed the assumption on debtor’s solvency except proving insolvency. In order to that policy, in all kinds of debts, this code sanctioned the detention against the debtor as he refused to pay off the debt. Pursuant to the aforementioned, the code of “family protection enacted in 1391” in its article 22 adjusted that regulation about dowry claim. According to this article only the demand for to amount of 110 golds or the amount of dowries that equals 110 golds was included by the general system of the code of 1377 and the amount of dowry that is upper than what was mentioned was excluded from that general system. Ratification of “I.W.O.M.C enacted in 1394” and the explicit revocation of “I.W.O.M.C enacted in 1377” institutes a new system. This new system consists of the segregation between the debts that are preceded by acquiring property and the preliminary debts. The new system has reversed the burden of proof about the recent kind, in a way that about this kind, it has imposed the assumption on the debtor’s insolvency. Also, about the preliminary debts, according to this code, the sanction of detention is providing the proof of debtor’s solvency. By the ratification of this new system, permanence of the particular provision that is embodied in article 22 of the code of 1377, became vague.

کلیدواژه‌ها [English]

  • dowry
  • insolvency
  • solvency
  • article 22 of family protection code
  • the code of implementation way of monetary convictions