کنفرانس ملل متحد راجع به ذخایر ماهیهای دوکاشانه ای و ماهیهای مهاجر دور و موافقتنامه اوت 1995 نیویورک

نویسنده

---

چکیده

در خلال سومین کنفرانس حقوق بین الملل حقوق دریاها که منجر به تصویب کنوانسیون 1928 حقوق دریاها گردید، دولتهای ساحلی، خصوصا آن دسته از کشورهای جهان سوم که به نزدیکی سواحل آنها منابع آبزی غنی یافت می شد برای حفاظت از این سرمایه ملی و کوتاه نمودن دست قدرتهای بزرگ دریایی از این منابع، خواستار گسترش حاکمیت و صلاحیت خود بر مناطق وسیع تری از دریای مجاور سواحل خود شدند. این گرایش منجر به ایجاد مناطق اقتصادی انحصاری و شناسایی این مفهوم جدید حقوقی به عنوان قاعده عرفی حقوق بین الملل و نهایتا اختصاص بخشی از کنوانسیون 1928 حقوق دریاها به آن گردید. اما دولتهای ساحلی به زودی متوجه گردیدند که ایجاد مناطق اقتصادی انحصاری به تنهایی نمی تواند اهداف آنها در مورد حفاظت و بهره برداری پایدار از برخی منابع آبزی یعنی ماهیهای دوکاشانه ای (Straddling Fish Stocks) و ماهیهای مهاجر دور  (Highly Migratory Fish Stocks) را تامین نماید.

عنوان مقاله [English]

United Nations Conference on Straddling Fish Stocks and Highly Migratory Fish Stocks and the New York Agreement of August 1995